Woensdag, de dag der dagen. Een leger aan examenkandidaten zat met knikkende knieën te wachten op dat verlossende telefoontje: geslaagd of niet geslaagd. Maar Isa uit Brakel, die had het antwoord al weken geleden gekregen. Een visioen? Een droom? Nee, een nachtmerrie. De directeur van haar school belde om te melden dat haar examen Nederlands simpelweg kwijt was geraakt. Ja, je leest het goed: kwijt. Een prestatie op zich, nietwaar?
Was het een grap? Helaas niet. Haar examen was echt onvindbaar. Het leek wel een aflevering van "Wie is de Mol?", maar dan zonder spannende ontknoping. De directeur had er slapeloze nachten van gehad, vertelde hij. Maar geen nood, hij kwam Isa troosten met een pakje chocolade. Want ja, wat helpt beter tegen een verloren examen dan een paar repen chocola, toch? Jammer genoeg kon de chocolade het examen niet vervangen. Isa moest haar Nederlands examen opnieuw doen, want helaas voor haar had de directeur geen magische bevoegdheden om dat voor haar te regelen.
Gelukkig had het gedupeerde meisje een meevaller. De cijfers van haar andere vakken waren wel op de juiste plek terechtgekomen en waren bekend. Bij één vak had ze een magere 5,3 gescoord, maar met een gemiddeld cijfer van 7 voor de rest van haar vakken stond ze er prima voor. En omdat je twee vijven mag halen, zou een 5 voor Nederlands genoeg zijn om te slagen.
Dus hier zit Isa, een verhaal rijker en een ervaring armer, wachtend op haar tweede poging. En wij, wij kunnen alleen maar hopen dat dit keer haar examen niet weer in rook opgaat. Want zoals de directeur al zei: “We kunnen wat er gebeurd is helaas niet herstellen, maar we kunnen wel de pijn iets verlichten.” En dat deden ze, met chocola.
